Lech Kaczyński

Polski polityk i prawnik. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2005-2010. Działacz opozycji w czasie PRL. Współzałożyciel Prawa i Sprawiedliwości i pierwszy jej prezes, senator i poseł na Sejm. Doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny UKSW i UG, specjalista w zakresie prawa pracy. Zginął 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie samolotu Tu-154.

Lech Kaczyński był wielkim politykiem i niekwestionowanym patriotą. Wielokrotnie udowadniał, że leży mu na sercu dobro obywateli. Zawsze blisko sceny politycznej, zawsze blisko narodu. W 1977 roku podjął współpracę z Biurem Interwencyjnym Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”, prowadził szkolenia z zakresu prawa pracy dla robotników. OD 1978 roku działał w Wolnych Związkach Zawodowych i prowadziła dla zainteresowanych wykład z zakresu prawa pracy dla robotników. W 1980 Lech Kaczyński kolportował wśród robotników pisma „Robotnik” o Biuletyn Informacyjny KSS „KOR”. W sierpniu 1980 roku był jednym z doradców Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego W Stoczni Gdańskiej. Był szefem Biura Interwencyjnego, kierownikiem Biura Analiz Bieżących MKS.

W 1990 roku został wybrany na pierwszego wiceprzewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”. Zrezygnował z funkcji po przegranej walce z Marianem Krzaklewskim o stanowisko przewodniczącego „Solidarności” w lutym 1991 roku. Był senatorem I kadencji (1989 -1991) i członkiem Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego. Sprawował mandat posła na Sejm I kadencji z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum.

Nadzorował pracę Biura Bezpieczeństwa Narodowego, obejmując stanowisko ministra. Z kancelarii odszedł po konflikcie z Lechem Wałęsą i szefem gabinetu Mieczysławem Wachowskim.

Wkrótce potem został wybrany na stanowisko prezesa Najwyższej Izby Kontroli, z której został z przyczyn niewyjaśnionych niesłusznie odwołany.